در DHCP، آدرس‌های IP به‌صورت پویا و خودکار تخصیص داده می‌شوند، در حالی که در Static IP (آدرس‌دهی دستی)، مدیر شبکه باید به‌صورت دستی یک آدرس مشخص را تنظیم کند. استفاده از DHCP برای شبکه‌های بزرگ انعطاف‌پذیری بیشتری دارد، اما در مواردی مانند سرورها و دستگاه‌های خاص، استفاده از Static IP برای جلوگیری از تغییرات ناخواسته توصیه می‌شود.
اعتماد برندهای برتر به وب رمز جهت همکاری، نشاندهنده کیفیت، امنیت و خدمات حرفه‌ای ما
افتخار ما، همراهی با برندهای مطرح در مسیر رشد دیجیتال آنهاست
