دامنه اینترنتی - سوالات متداول

HTTPS یک HTTP با رمزگذاری و تأیید است. تنها تفاوت بین این دو پروتکل این است که HTTPS از TLS (SSL) برای رمزگذاری درخواست‌ها و پاسخ‌های HTTP معمولی و امضای دیجیتالی آن درخواست‌ها و پاسخ‌ها استفاده می‌کند. در نتیجه، HTTPS بسیار امن تر از HTTP است.

پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) روشی برای رمزگذاری و انتقال اطلاعات بین یک کلاینت (مانند یک مرورگر وب) و یک وب سرور است. HTTP پروتکل اولیه برای انتقال اطلاعات از طریق اینترنت است.

اساسا، HTTP یک پروتکل ارتباطی مبتنی بر TCP/IP است که برای ارائه داده‌ها (فایل‌های HTML، فایل‌های تصویری، نتایج پرس و جو و غیره) در شبکه جهانی وب استفاده می‌شود. پورت پیش‌فرض TCP 80 است، اما می‌توان از پورت‌های دیگر نیز استفاده کرد. این یک راه استاندارد برای کامپیوترها برای برقراری ارتباط با یکدیگر فراهم می‌کند.

پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) یک پروتکل لایه کاربردی برای انتقال اسناد ابررسانه ای مانند HTML است. این برای ارتباط بین مرورگرهای وب و سرورهای وب طراحی شده است، اما می‌توان از آن برای مقاصد دیگر نیز استفاده کرد.

با همه این کدهای وضعیت HTTP - تشخیص خوب بودن هر یک از آنها می‌تواند کمی‌ دلهره آور باشد. اما برخی از آنها هستند. در صورت موفقیت آمیز بودن درخواست مرورگر، یک کد وضعیت 2xx را برمی‌گرداند. بنابراین یک کد 2xx همان کدی است که می‌خواهید ببینید. کد وضعیت 200 به این معنی است که درخواست مرورگر موفقیت آمیز بوده و دریافت، درک و پذیرفته شده است.

ربودن دامنه می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، معمولاً با دسترسی غیرمجاز یا سوء استفاده از یک آسیب‌پذیری در سیستم ثبت نام دامنه، از طریق مهندسی اجتماعی، یا ورود به حساب ایمیل مالک دامنه که با ثبت نام دامنه مرتبط است. جهت اطلاع از این که پارک دامنه چیست اینجا کلیک نمایید.

شما نمی‌توانید یک نام دامنه را به طور دائم خریداری کنید. ثبت نام دامنه به صورت سالیانه انجام می‌شود. با این حال، شما می‌توانید تا ۱۰ سال پیش پرداخت کنید که تضمین می‌کند که شما یک نام دامنه برای ۱۰ سال خواهید داشت.

بله سایت شمام ممکن است هک شود. نام دامنه شما در یک شرکت ثبت کننده ثبت شده است و حساب شما در وب سایت آنها مالکیت شما را کنترل می‌کند. هکرها با دسترسی به این حساب، نام دامنه‌ها را می‌دزدند یا ممکن است به آدرس ایمیلی دسترسی پیدا می‌کنند که فرم های "بازنشانی رمز عبور" در وب سایت های آنها ایمیل‌ها را به آن ارسال می‌کنند. جهت اطلاع از این که اددان دامنه چیست اینجا کلیک نمایید.

به عنوان مالک وب سایت، نیازی به خرید حریم خصوصی دامنه ندارید. با این حال، این سرویس تعدادی از مزایای مهم را ارائه می‌دهد، از جمله کاهش هرزنامه و درخواست های ناخواسته.

وقتی دامنه ای را خریداری می‌کنید، معمولاً آن را از یک ثبت کننده برای یک سال یا مدت طولانی تر مانند ده سال «اجاره» می‌کنید. برای ایمن سازی یک دامنه برای همیشه، باید از طریق یک ثبت کننده به تمدید ادامه دهید، همچنین تنظیمات دامنه خود را نیز مدیریت نمایید.

در دوره حذف دامنه، در صورت عدم تمدید دامنه، همه دامنه‌هایی که بیش از ۵ روز ثبت شده‌اند، قبل از اینکه از پایگاه داده Registry پاک شوند (یا حذف شوند) و برای ثبت در دسترس قرار گیرند، ابتدا در وضعیت PendingDelete قرار می‌گیرند. اما دامنه‌هایی که در ۵ روز اول ثبت نام اولیه حذف می‌شوند، بلافاصله حذف می‌شوند و در وضعیت PendingDelete قرار نمی‌گیرند. دامنه‌ها قبل از حذف شدن به مدت ۳۵ روز در وضعیت PendingDelete باقی می‌مانند، مگر اینکه توسط ثبت کننده حامی‌«بازخرید» شوند.

پایگاه داده WHOIS اطلاعاتی در مورد ثبت دامنه‌های فردی ارائه می‌دهد. مدیر usTLD موظف است یک پایگاه داده WHOIS با جزئیات مربوط به نام‌های دامنه ثبت شده و همچنین اطلاعات تماس در مورد صاحبان این نام‌ها را حفظ کند. این اطلاعات معمولاً شامل نام دامنه، ثبت کننده حامی، تاریخ معاملات کلیدی، اطلاعات سرور نام و اطلاعات تماس است. اطلاعات مربوط به دامنه‌های ir را می‌توان در www.nic.ir یافت.

یک رجیستری یک پایگاه داده از همه دامنه‌ها را در فضای نام TLD خود نگهداری می‌کند و اطمینان می‌دهد که دامنه‌ها می‌توانند توسط کاربران اینترنت در سراسر جهان پیدا شوند. از سوی دیگر، یک ثبت کننده (رجیسترار)، شریک معتبر یک رجیستری است. رجیسترارها نام دامنه و سایر خدمات وب را به مشتریان می‌فروشند. ثبت‌کننده‌ها انتخاب می‌کنند انواع TLD‌ها را ارائه دهند مانند: .US.، com.، .net، یا .CO و...